Sound olarak bir önceki albüm ile ikiz olan bu albüm için Uğur Dündarvari araştırmalara gerek duymaksızın fanlarınca 80lerdeki en iyi JP albümlerinden sayıldığını söyleyebilirim. Hızlı ve melodik besteler, ciyaklamalara yakın vokal, marş düzenlemeler, komplex olmayan parçalar, gitar sololar, klişeler klişeler klişeler. Hepsi iyi müzisyenlikle birleşince de 80ler soundu için Voltran oluşuveriyor.
Albümde kötü parça yok, favorilerim ise hikaye örgüsüne uygun şekilde albümden daha komplike Sentinel, günümüzün elektronik veya elektronik etkilenimli rock tarzında coverlansa pek güzel olacak Love Bite. Grup "Taksimde sallandıracaksın bi kaç kişiyi, bak o zaman göreceksin!" nidasını sevenlere yönelik de bir çalışma yaparak, Some Heads Are Gonna Roll'u beğenilerimize sunmuşlar ve üstteki nidanın sahiplerinden olmamama rağmen takdirlerimi kazanmışlardır. Aynı takdiri albüm kapağından dolayı verememek de beni kahretmektedir,o ayrı bir mevzu.
(8,5 /10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder