Seksenlerin Madonna gibi ana akım popuyla bir adım geriden gelen synthpopunu kombine edip bir on yıl daha öteye (ama bugünün çirkin elektronik sounduna değil) taşıyan prodüksiyon kalitesi hoş ama mantığı bahsettim yıllarda dolanan şeker mi şeker şokolat mı şokolat bir kayıt. Hiç bir parçası kötü değil. İyilikleri metreyle kıyaslanabilir. Ve üstelik kendi mi bestelemiş şarkıları, kendi mi mi kaybetmiş, neymiş de neymiş. Çok emeklenmiş bu debü albümü çıkarırken. Eğer müzikal bir geçmişi yoksa böyle bestelerle sahneye çıkabilmesi büyük bir yeteneğin nişanesi olarak kanıtlanıyor. Olumsuz ise tüm parçaların ritmi birbirine benzer, biraz çeşitlilik iyi olmaz mıydı yafu? Ayrıca yeni nesilin dramatize problemleri yerine boşverci, eğlenceli bir kafası olsa, Madonna olacaksan tam ol çünki. Bir kulak verilmesi lazım yağni en basitinden. Ardından da takip ediniz. Ümit veren sanatçıdır.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder