Empyrium çıkış yıllarındaki sertliği kısa sürede kaybedip müzikal etkinliğini de yavaşlatarak bugüne kadar gelen bir grup. Bu ilk uzunçaların damarlarında hala metal kanı akıyor. Doom, folk ve black (ki kısmen başvurdakları bu tarz vokal çok da etkileyici değil) karışımı kokteyl yüreğe dokunan rifflerle cezbedici. Temiz vokalde tercih edilen baritonluk akustik pasajlarla (sadece gitar değil flüt de) neo-folk janraya hangi yoldan yürüyeceklerinin işaretleri olarak belirmekte. Lakin kusurlar da mevcut, kimi parçalar uzun, odak noktası dağınık ki o vakitlerde bu kadar da göze batmaz bir şeydi bu, black metal vokaller demiştim çok uyumlu değil, keyboard tonu bir kaç tık kulağa batıyor gibi gibi. Yalnız genel olarak biraz pastoral biraz natural atmosfer, özellikle planlanan bir şey mi bilmiyorum ama güzelce hissediliyor.
6,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder