19 Ağustos 2020 Çarşamba

RETRO: Lacrimosa - Einsamkeit (1992)

 Nasıl klasik eserleri bir gençken, bir orta yaşlarda, bir de yaşlılıkta okunduğunda farklı deneyimler

sunduğu iddia ediliyorsa, sanki o kadar vaktimiz varmış gibi, müzik de bir bakıma farklı değil. Zamandan inanılmaz etkileniyor. Lacrimosa'nın hastasıydım, gençken damardan damardan girerdi kanıma. Şimdi hmm diyorum, dememe şaşırıyorum. Disiplinli, karnavalımsı efektlerden tribal neofolka farklı havaları dinleyiciye teneffüs ettiren,  farklı tempo sergileyen çalışma yine de neoklasik şemsiye altında diyebiliriz. Pamık piremsese elma sunan kötü kalpli cadı vokali grubun imzası, sevseniz de sevmeseniz de. Yalnız kayda sinen enerji eksikliği ve o sönüklük nedense şimdi beni uzaklaştırıyor. Ayrıca albüm yegane bir zirvenin gölgesi altında: Deiner eines Geistes.

6,75/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder