İlk dinlediğimde pek bir şey anlamadığımı hatırladığım bu kısa albüme tekrar kulak verince nedenini hemencecik anlayıverdim. O toy zamanlarımda metalkor nedir ne değildir bilmiyordum, o bet vokalden tırstığımı da itiraf etmeyeceğim burada. Bir sonraki albümün çıkış parçası Better Days'i dört adet eski şarkısı eşliğinde tanıtmaya çalışmışlar. Metalkor dediysek de altyapıda modern metal nu metal sulandırılmış thrash metal, gotenboringen death metal etkileri oldukça belirgin. Bu yüzdendir ki şu an hoşuma pek bi gitti. İlginçtir tanımlandıkları metalkorik taraflarını zayıf buldum diyeceğim de bu tür zaten .. neyse. Evrene olumlu düşüncelerimi gönderiyorum. Better Days'i eski şarkılarına göre zayıf buldum, clean vokal da çok bayağı kaçmış. Aslında çoğunluğa yüzlerini döndüklerinin bir emaresi. Allegiance'daki gitar tonu çok leziz, yalnız grubun core vokalini genel olarak pek tuttuğumu söyleyemeyeceğim. Wicked ilk dönem şarkılardan biri olmasından kelli oldukça yırtıcı, vokal daha haysiyetli. In Flames'e benzettim gayri. Aynı tarz güzel vokal EP nin sonuna kadar bize eşlik ediyor. Reject the Sadness da grubun sert dönemlerinden ama önceki şarkının gayet uzağında. Kapanışı yapan Mind Eraser ise kısacık süresi ile ortalığı yakıp kavuruyor. Ölü yazarları ve dağılmış grupları sevmek gibi hasta bir huyum var. Böylece okuyup dinleme serüvenin bir sonu oluyor. Demek istediğim o ki grup taze bitmiş, 2 sene önce kadar.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder