Her Türk metalcinin itiraf etse de etmese de gönlünde sevdiği, okşadığı, büyüttüğü, yeri geldiği birlikte dans ettiği gruplardan biridir İsrailli Orphaned Land. Benim de öyle. Yeniden dinlemeye de demodan başlamak lazım. Doom atmosferi taşıyan death metal ile ilk adımlarını atmışlar. İllaki daha o dönemde ortadoğu ezgilerine başvurulmuş. Bu da grubun tür içinde ayrışmasına ve öne çıkmasına sebep oluyor. 6 parçada biri, albümün adını taşıyan tamamıyla akustik ve düz , temiz vokalle kaydedilen , kadın vokalin destekte bulunduğu bir balad. Her ne kadar genel olarak sevilse de ben ilk ve son şarkıyı pek tutarım. İniş çıkışları ve henüz oturmamış olgunlaşmamış soundu ile zedelense de sağlam sayılabilecek bu girişin devamını getirebilen , şahlandıkça şahlanan grubu daha sonraki işleri ile takip ettik. Favori gruplarımızdan biri oldu. Ama aklımdaki soru hep aynı, ortadoğu ezgilerinin metal müzikte sakil kalacağı ve ucuz tınlayacağı bir ana ulaşacağız. Ulaştık mı, daha var mı?
6,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder