Grup black metal'in sıkı çocukları olma yolunda gayet sert adımlarla bu albümde de ilerlemiş. Sonrasında ilerlemeleri bir türlü durmadı zaten progress progress progresif. Diğer kayıtlardan farkı liturjik tertemiz vokaller ve ambiyatik gösterişlerin müziklerine girmesi oluyor. Duruşlarını bozmadan bu öğeleri müziklerine yedirebilmeleri başarı hanelerine yazılıyor. Ayrıca bu albümde biraz hafiften, ucundan melodik unsurların da bestelere sızdığını söylemek mümkün. Beklenmedik şekilde albümün bir atmosferi olduğunu dahi söyleyebiliriz. Yine de diğer melodik ya da atmosferik black gruplarından farklı bir sound üretmeyi başarıyorlar. Sondaki Viking şarkısı kuul. Boğazım şişti çocuk gibi, keyfim yok, kısa keser.7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder