Döneminde ses getiren yerli bir çalışma bu. Yerli derken Anadolu yerlisi, belki de Trakya, Kadıköy taifesi mi Bakırköy mü ona bakmak lazım. Ancak yine de grubun son albümü oldu bu. Belki de o günlerde sert müziğe erişebilirliğin kısıtlı olması değerine değer katıyordu bilemiyorum. Bir kere kayıt prodüksiyon anlamında kötü. Kasetten başka bir formata kaydedilmedi diye biliyorum. Vokalin bir artısı bulunmamakla birlikte yapılan müziğe uygun. Aslında dağılımın hayli geniş olduğu müziğe iyi ayak uyduruyor. Müziğin yükseldiği taban thrash metal, bariz. Ama o günlerin modern soundlarından etkilenim de bir o kadar belirgin. Heavy metal, hardcore ve daha da ilginci grunge desem bu çeşitliliğin sınırları daha netleşir sanırım. Distorje edilmiş gitar özellikle dikkat çekiyor. Albümün ortalarındaki şarkıları enerjik ritmiyle ayağa kaldırıyor. Albüm ilginç dedik ya, introsu hışırtılı bir caz parçasından alınma. Ortasındaki balad, ne diyeyim sıra ne zaman bu şarkıya gelse aynı albümü dinleyip dinlemediğime dair şüpheye düşüyorum. Müziğe yakıştıramadığım şey zevk iniltileri ve çığırışlarının kaydın orasından burasına girecek bir yer bulması. Demek ki burada da böyle bir örnekle karşılaşıyoruz. Açıkçası aynı albümün günümüzün ruhuyla mevcut farklı türlerin daha bir başarıyla sentezlenip kaynaştırılması ile yeniden kaydedilmesi oldukça meydan okuyucuyu bir deneye dönüşebilir. Ödülü de büyük olur.
6,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder