Shackleton - Three EPs (2009)

 Ne diyem, Mahmut mu diyem bilemedim. İngiliz alternatif dans cereyanı diyem. Ayırt edilmesi güç dubstep, UK garage, UK bass gibi akımlar altında faal gruplar arasında önde gelen bir isim ve kült albümlerden biri. Matematiksel bir inşa, yalın ve takip edilmesi kolay. Her ne kadar ritimler bol tekrarlı olsa da oynamalara, incelikli müdahalelere tanık olmak mümkün. Pek söz yok. Altına atmosferik hani biraz da fütüristik bir havadan örtü serilmiş. Bir yandan da ince ince etnik perküsyonlar da dahil edilmiş kompozisyonlara. Bu tarifin somutlandığı Mountains of Ashes neredeyse Massive Attack parçası gibi kulakları cezbetmekte. Ama genel olarak baktığımızda sıkılmamak da elde değil. Ben yani. Yeterli gelmedi.

6,50+/10

Isaac Asimov - Galaktik İmparatorluk Serisi I: Toz Gibi Yıldızlar

 50'li yılların edebiyatında bir türlü ısınamadığım ve tarifinde zorlandığım tatsız bir yazım stili var ki tüm yaratıcılığına rağmen Asimov da eserlerinde maalesef bir farklılık sergileyememekte. Bu romantik isimli romanda tüm yükü entrikanın sürpriz faili tarafından taşınmakta. 

Yayılmacı bir galaksi imparatorluğu var, fethettikleri gezegenlerin liderlerini kuklaya çevirip gezegenleri aracılıklarıyla yönetiyorlar. Baş eğdirip kaynak ve vergilerini sömürme yoluna gidiyorlar. Onlara karşı komplo yöneten bir gezegen liderinin oğluna eşlik ediyoruz. Babası ihanetten idam edilir ama tüm komplo boşa çıkarılamamıştır. Muhalif görünen bir liderin gazlamasıyla en uysal gezegenlerden birine gider ve kralın kızıyla yakınlaşır. Tam istilacılara teslim edilecekken gizlice bir filo inşa eden gizli gezegeni bulmak için kız ve amcasıyla birlikte kaçarak yola koyulur. Komploya ihanet eden kim, filoyu kim inşa ediyor, en bir muhalif kim, hepsi birbirine karışır. Kimse göründüğü gibi değil demek ki. Sonunda istilacıların savcısı ile anlaşarak uysal kralın gezegeninde kızla ikamet etmeye daha doğrusu sürgüne evet demekten başka çaresi kalmaz.

Bolt Thrower - In Battle There Is No Law! (1988)

 Death metalin erken dönemlerine rağmen daha ilk albümünde bu kadar oturmuş bir sound ile ürün verebilmeleri takdire şayan. İnanılmaz kötü bir prodüksiyon kalitesine sahip olması ancak death metalini hızlı ve sert yani acımasız usülde sevenleri memnun edebilir. Tek tek şarkıları dinlediğinizde o gazı damarlarınzda hissedebiliyorsunuz da. Ancak metal albümleri baştan sona tümüyle değerlendirilmeli. Bir yönüyle hardkor çizgisine yaklaşan cevval death örneklerini sadece enerjisi sebebiyle arıyorum. Bu albümde olduğu gibi çarpıcı riflerle de karşılaştığımda memnun oluyorum. Negatif diyalektik uygularsak müzikal olarak bu türün hayranı değilim demek istiyorum. Sıkı bir başlangıç ama Bolt Thrower'ın kendi sesi için henüz erken.

6,75+/10

Karl Sanders - Saurian Apocalypse (2022)

 Antik Mısır etkili death metal yaparak emsallerin arasından sıyrılıp ünlenen Nile grubunun hasadamı Karl Sanders solo projesi olarak eski ortadoğu ezoterizmine folk müziğinden pencere açıyor. Uzun zamandır...  Zira 18 senede çıkardığı bu üçüncü eser ile Saurian temasını da sonlandırıyor-muş. Muş çünkü, çoğunlukla sözsüz parçalarla konunun gidip gidip sonlandığını sadece kulaklarımızla anlamak namümkün. Ama bestelerin inşasından kurguya hemhal dramayı hissedebiliyorsunuz. Peki sound nasıl? Hiç de bahis edildiği gibi basitçe Arabik folk, antik Mısır folk değil. Tamamiyle progresif rock mantığı izleyerek bu yollar katedilmiş. Enstrüman çeşitliliği bağlama dahil oldukça zengin. Perküsyon ve kesik ritimler tribal etkiyi vurgulamakta. Ağır aksak ilerleyen sololar, düçarı siklet yani afakanlara bağlatan sıkıntılı atmosferiyle sanırım sanatçının istediği şeyler. Beni ise biraz gerdi açıkçası. İlk iki kayıttan ziyade tam teşekkül dinlemediğim Nile eserlerine dönmeyi tercih ederim sanırım.

6,50/10

Ahmet Soysal - A'dan Z'ye Ece Ayhan

 

Ahmet Soysal'ın birebir dostluğunun nişanesi olarak şairin hayatını ve eserlerini hepi topu 50 sayfa süren a'dan z'ye terimlerle ve fotoğraflarla özetlediği bu yapıt aracılığıyla şaire bir adım daha yaklaşmak mümkün. Konu aldığı arka sokak hayatlarına yaşamında dokunmadan bu kadar etkileyici bir şekilde aktarabilmesinin olanaksızlığı okuyucuyu tedirgin eden bir şair Ece Ayhan. Bu yüzden de camiasında görmezden gelinen, dışlanan ve hatta hakarete uğrayan kimliğiyle ötekiliği de birebir yaşamış. İşin dedikodu tarafını araştırmadığımdan hakikaten de tepki yaratacak aykırı bir yaşam sürüp sürmediğini bilmiyorum. Yazara göre biraz kimliği biraz düzene aykırı tutumu iftiralar atılmasına sebep olmuş. YKY nin A'dan Z'ye serisinin parçası olarak derinlemesine bir analize gerek kalmadan girizgah niteliğinde , amacına uygun bir eser olarak öne çıkıyor, kısacası.

Fergus McCreadie - Cairn (2021)

 

Ohh ferahlık düştü kalbime ... Rastlantı değil, piyano ağırlıklı performansın melodik besteleri İskoç dağlarından, coğrafyasından ilham alıyormuş. Bas ve bateri uyumu ile besteciliği de hayli ileri yol almış sanatçının. Sadece 26 yaşında bu üçüncü kaydını yayınladığını düşünürsek sanki caz dünyasında bir keşif yapmış sayılmaz mıyız neyiz?

7,75/10

Thomas Ott & Saint Walker - Orman

 

Ne zamandır grafik bir eser okumamıştım. Kendine özgü bir teknikle çizim yapan Thomas Ott, bu küçücük eserde 25 karede somutlanan dokunaklı bir hikaye ile çocuk masumiyetini resimlemekte. Herhangi bir sözcük yok. Bu sebeple bir çırpıda sayfaları çeviriyorsunuz. Titiz ve meşakkatli bir çabanın eseri olarak resim karelerine sanatçı gözüyle bakmak gerekiyor ki ince detaylar takdir edilebilsin. Yine de kabul etmek gerekir ki kurgu ağırlıklı okuma alışkanlığını kıracak kuvvete sahip değil

RETRO: Pentagram - Popçular Dışarı (1998)

 Edepsiz albüm kapağının işaret ettiği üzere aslında oldukça bereketli bir kayıt bu. Zamanında dinleye dinleye cılkını çıkardığım Anatolia bestelerine ilk dönemin ağır top şarkıları da eşlik ediyorsa bu konser kaydını beğenmekten başka bir rol düşmüyor sevenine. Ha, grubu tanımak için isabetli bir başlangıç olmaz, o belli. Black Magic ve Omen  gibi coverlar da içeren albümün kayıt kalitesi daha iyi olabilirmiş gibime gelmedi değil. Bugünden bakınca oryantal power metal besteler ve hatta ney kulağa garip gelecektir. Ne yapalım, herkes doksanlarda yaşama ayrıcalığını ve azabını ve cefasını ve sefasını yaşayamadı.

8,75/10

The Ruins of Beverast - The Thule Grimoires (2021)

 

Grubun doom etkili black metal tarzına gotik dokunuşlar eklemesi benim şahsen çok hoşuma gitti. Albüme tepkiler ise daha karmaşık. Sevmeyeni de bol. Bir kere hiç olmadığı kadar kayda clean vokaller eklenmiş durumda. Riff tabanlı besteler yerini doom mantığıyla ağır bir atmosfere bırakmış. Bu da yeni bir şey değil elbette de oranlar bayağı dengesizleşmiş. Ama çok baskın pırıl pırıl sololar ve nakaratlar da öne çıkıyor. Bu dramatik süreçleri seviyorum ben. Albümün başlangıcı o kadar güçlü ki nispeten durulmaya ve uzamaya başlayan ortalarda dahi yankılanıyor. Sonlarda da yükselen enerji ile derlenip toparlanması ve eyvallaha bağlanması başlangıcı kadar olmasa da güzelce oluyor. Dalgalanmalar ve sürece uzaması gibi faktörler de albümü benim nazarımda klasik bir eser konumuna kavuşmasının önüne dizilen engellere dönüşüyor. 

8,75/10

İlya Ehrenburg - Otomobilli Yaşam

 

Sovyet yazar Ilya Ehrenburg denince akla gelen ilk eser değil ama bugüne göre bile orijinal bir biçime sahip olduğu söylenebilir. Nesne anlatıma dayalı roman diye adlandırılmakla birlikte öykü-roman-deneme arası bir yapıt bu. Her veçhesiyle, lastiğin hammaddesi kauçuk üretiminde köle gibi çalışan işçilerin hayatlarının önemsizliğinden tutun, daha iyi modeller için çabalayan tüketiciye, oradan acımasız finansal manipülatörlere, otomobil insan hayatına girdiği her noktada irdeleniyor. Tabi aslında hedef tahtasında kapitalist endüstrileşme var. Kolay okunan, eleştirel ve sarkastik lisanı Sovyetlerin resmi çizgisi ile ki buna rağmen  Stalin'in hışmından kılpayı  kurtuluyor yazar, çelişiyor sanısı bu vesileyle yenilgiye uğruyor. Ve İnsan Otomobili Yarattı adıyla da baskıya sahip bu eseri sevmemek elde değil.

Lingua Ignota - Sinner Get Ready (2021)

 Post modern vakitlerde sıradışı şeyler öne çıkartılıyor, hak edip etmedikleri önemli değil, çığır açıcı özellikleri ile değerlendiriliyor ve retrospektif şekilde değerleri değişime tutuluyor. Asıl adı Kristin olan ama mahlas olarak alevli lisanı seçen genç arkadaşımız böyle deneysel kayıtlarıyla oldukça ses getirmiş son zamanlarda. Tarifi zor. Enstrümantal olarak amerikan folk etkili, vokal dominant, gotik darkwave gibi bir şeyler diyebiliriz. Acı çeken duygu yoğun bir vokal performansı neticede kaydı bir sanat performansına çeviriyor. Kayıt için sanatçının Pensilvanya kırsalına gittiğini banjodan tamburine değişen enstrümanlar vasıtasıyla hissedebilmeniz mümkün. Mantığın vardığı sonuç albümün her koşulda dinlenebilirliğinin az olduğudur. Ama takdir edilesi performans da alkışlanmalıdır. 

7,50-/10

Kings of Leon - WALLS (2016)

 Normalde Kings of Leon'u sever sayarım. Yani bir itiraz bağlacı gelecek hemen arkasından. Genel olarak bu albümde şarkılar sönül ve vokal yanık sesiyle fazla arabesk ve ağlak geliyor kulağa. Belki de sözler parladığı için indiekafalar daha bi beğenir görünmekte. Bir süredir hem hayatı hem de müziği sözleri okuyacak kadar ciddiye almaktan uzağım. İşin aslı dinlerken keyifli vakit geçiriyorsunuz, hoş melodiler, bir iki parlak tınıda solo vessair var elbet amma sanki grup daha başarılıydı geçmişinde. Hani özellikle Kings of Leon'un Wall ismindeki albümünü dinleyeyim demeniz zor. Hele bu albüm kapağıyla, hiç işim olmaz.

6,75-/10