Grubun doom etkili black metal tarzına gotik dokunuşlar eklemesi benim şahsen çok hoşuma gitti. Albüme tepkiler ise daha karmaşık. Sevmeyeni de bol. Bir kere hiç olmadığı kadar kayda clean vokaller eklenmiş durumda. Riff tabanlı besteler yerini doom mantığıyla ağır bir atmosfere bırakmış. Bu da yeni bir şey değil elbette de oranlar bayağı dengesizleşmiş. Ama çok baskın pırıl pırıl sololar ve nakaratlar da öne çıkıyor. Bu dramatik süreçleri seviyorum ben. Albümün başlangıcı o kadar güçlü ki nispeten durulmaya ve uzamaya başlayan ortalarda dahi yankılanıyor. Sonlarda da yükselen enerji ile derlenip toparlanması ve eyvallaha bağlanması başlangıcı kadar olmasa da güzelce oluyor. Dalgalanmalar ve sürece uzaması gibi faktörler de albümü benim nazarımda klasik bir eser konumuna kavuşmasının önüne dizilen engellere dönüşüyor.
8,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder