Ne zamandır grafik bir eser okumamıştım. Kendine özgü bir teknikle çizim yapan Thomas Ott, bu küçücük eserde 25 karede somutlanan dokunaklı bir hikaye ile çocuk masumiyetini resimlemekte. Herhangi bir sözcük yok. Bu sebeple bir çırpıda sayfaları çeviriyorsunuz. Titiz ve meşakkatli bir çabanın eseri olarak resim karelerine sanatçı gözüyle bakmak gerekiyor ki ince detaylar takdir edilebilsin. Yine de kabul etmek gerekir ki kurgu ağırlıklı okuma alışkanlığını kıracak kuvvete sahip değil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder