Ah şu zirveleri karla kaplı dağlarda olsaydık şimdi !! Onun yerine belki karla kaplı dağlardan esintiler taşıyan bu albümü dinlemenin bu cehennem sıcağı havalarda bir faydası olur. Diyip bin devir önce dinlemiş olduğum bu albüme kulak vereyim. Quorthon'un en iyi performansı sayılmaz. Melodinin abartılıp temponun düşürülmesi ve ritimlerin ahesdeliği de önceki albüm ile arasındaki en bir temel farkları oluşturuyor. Hatta Bond of Blood'da yavaşlık neticesinde koronun sesi boğuk geliyor kulaklara. Kaset olsa bant sardı derdim, o kadar yane. Ayrıca sık sık epik epik konuşan babaların, dedelerin sesi duyuluyor. Müziğimin nutukla kesilmesinden pek hoşlanmam. Yine de tescilli markaları viking metalin güzide bir eseri olmayı başarıyor. Özellikle gitar işçiciliğine biraz daha eğilinmiş görünüyorlar. Metal dedik ama metalik dozajın bu albümde bir miktar düşürüldüğü de bir gerçek. Bir de dikkatinizi çekti mi bilmem ama her albümünde, önceki albümün adını taşıyan bir parça kaydediyor grup. Kapanışı yapan Hammerheart da işte böyle epiği abartıya kaçmış ağdalı bir şarkı oluyor. Ve hayır, bu albümü dinlemenin sıcaklara karşı ferahlatıcı bir etkisi yok maalesef.
8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder