Muhteşem ikili In The House, In A Heartbeat ile
Season Song'un yanısıra video oyunu bitleriyle indie rock'ı birleştiren Am 180 ya da Rage gibi parçaların film konsepti haricinde de tek başlarına hüviyet kazanıp parladığı albüm, en sevdiğim zombi daha doğrusu zombimsi filmin müziği olmasına bağlı olarak sinematek bir atmosferi de, filmdeki gerilimi yansıtan karelerle atbaşı giden bir tempoyu temsil ederekten, başarıyla sergiliyor. Uzun cümlelere son demeliyim, kendime bir not. Neyse bu dengenin tutturulması yapıtın isminin en etkileyici soundtrack albümlerinin arasında sayılmasına neden oluyor. Ancak çok, çok büyük bir günahı var bu derlemenin ki aslında bu projeyi yürüten kişi John Murphy isminde bir sanatçı. Bu filmin o meşhur hastane çıkışı sahnesine eşlik eden parçasıyla tanışma şerefine eriştiğim Godspeed You Black Emperor'un bu efsane şarkısının albüme dahil edilmemesi. Filmin yönetmeni şarkının filme de dahil ettiği en can alıcı kısmını albüme koymak istemiş. Grup benim parçam giriş gelişme ve sonuç gibi kısımlarıyla birlikte tam tamına 18 dakika sürüyor, böldürtmem arkadaş demiş. Anlaşma sağlanamamış, sonuçta East Hastings'den mahrum bırakılmış bir albümle karşı karşıya kalmışız. Bu süreçte ben suçu biraz grupta bulmuştum. Madem entelektüel bütünlük felan diyorsunuz, neden filmde parçanın tümü yer almadı. Zaten vaiz hutbesiyle başlayan ilk kısmı ile filme de uymayacaktı. Şimdi görüşlerim biraz değişti. Çünkü yüklediğim albümün bu kaydına East Hastings'in hem uzun hem de kısa versiyonunu koymuş birileri. Allah razı olsun o kimseden. Görüyorum ki uzun versiyon da albüme pek çok yakışmış, ruhuyla büt büt bütünleşmiş. Kesinlikle albüm içinde olmalıydı arkadaş. Gayet büyük bir fark yaratıyor çünkü.
7,50/10 (East Hasting olaydı 8.0/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder