Yeni bir ürün çıkardıkça beklentiye sokup beni heyecanlandırabilen ender gruplardan birisi Thy Catafalque. Bu fırsatla önceki albümle kıyaslama yapmak da kaçınılmaz oluyor. Avangart progresif metal sıfatıyla etiketlenen grup sadece sounduyla değil şarkı sözlerinde anadilleri olan Macarca kullanmalarıyla da dikkat çekiyor. Tangır tungur ilginç bir dil. Bu kendilerine has tavırlarını bu albümde de devam ettiriyorlar. Yalnız bir miktar deneysel arayışları azaltmışlar. Hatta ve hata geleneksel metal kulvarına yaklaştıklarını bile söyleyebiliriz. Yaklaşma sadece, yoksa hala elektronik ve folk etkisi mevcut, bayan vokal kullanımı da hakeza. Dozaj daha az ancak. Geleneksel demişken misal açılış parçası aslında bünyesinde gayet thrash riflerini barındırıyor. Takip eden parçalar ile birlikte yavaş yavaş belirli bir moda giriyorsunuz. Dolayısıyla sounddaki sertleşmeye (ne müstehcen, ne müstehcen) kapanış parçasında çok daha iyi tanık olabiliyoruz. Pür black metal. Yalnız bu grupta hala bana ahan da işte nidaları atmama engel olan bir şeyler var. Şarkılardaki vokal partisyonlarının her ne kadar ses rengi pek bir tatlu olsa da kendini fazlasiyle tekrar etmesi şarkıları da birbirine benzeştiriyor. Ritimlerin de üç aşağı beş yukarı aynı formülü izlemesi sonucu melodiler dinleyeni çok da şaşırtan bir deneyim sunmaya hiiiç de yardımcı olmuyor.
8,25--/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder