Ya sev ya terket gruplarından birisi bu. İsmi her albümde değiştiği için kamuoyu ASilver Mt. Zion üzerinde şimdilik mutabık kalmış olduğu grubun en zorlayan öğesi elbette Efraim'in cırtlak vokal stili. Bugüne kadar çok fazla takılmadım, aksine bazı anlarda müziklerine katkısı bile olduğunu düşündüm. Amma ve de lakin Efraim bunu duymuş olmalı uzaklardan, hala bizden hoşlanan biri var diye azim etmiş bu kaydı yapmış. Çünkü vokal üzerine yapılan efektlerle birlikte dinlenebilirlik daha da azalmış durumda. Eh yani bir noktada pes ettim. Derken tam diğer şarkılarında olduğu gibi dinledikçe, dinleyebildikçe güzelleştiğinin de farkına vardım. Zira grup bir kere hipnotik ve ritmik bir şekilde ancak uzun şarkılarda havasını buluyor. Aksine buradaki şarkılar kısa. Yine de kafası iyi, dili dolaşan sarhoş Efrahim vokali umutsuzluk/içerleme/kızgınlık/küskünlük gibi bir duygu birikimi sergileyen ilk iki şarkıya (What We Loved Was Not Enough kısım 1 ve ksım eh yani tabiki 2) cukkadanak oturuyor. Sonuçta böyle dinleneyim atmosfer olsun yok kabakulak derseniz orada post-rock ile bir alakası yok. Ayrı sanatsal mı derler artık böyle bulmaca misali bir deneyim sunuyor, oturup inceliyorsunuz, kurcalıyorsunuz dinleyici olarak.
6,25+/10
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil