Anathema emeklisi Duncan Patterson'ın en bi yeni projesi Alternative 4 ismini taşıyorsa, kendimi ister istemez o dönemin Anathema'sı ile bu albümü karşılaştırır buluyorum. En önce bestelerin oldukça yalın olduğu dikkatimi çekiyor. Çok katmanlı, polifonik bir yapıyı araki bulasın. Tempo düşük, melodiler basit. Kreşendoya bağlandığı anlar nispeten zayıf. Bayan ve erkek vokal arasındaki dramatik örüntü de Duncan'ın önceki işlerini andırıyor. Sessizliğin de hakimiyet kurduğu albüm bu işlere benzer şekilde ambiyatik bir atmosfer sunuyor. Lakin atmosfer o kadar karanlık ve klostrofobik ki, bir iki anda Blade Runner soundtrackini hatırlatmadı değil, bir çift eli boğazınızda hissetmeniz bile mümkün. Bu yorumu pozitif veyahut tam tersine negatif algılayabilirsiniz. Ancak bir gerçek var ki, Anathema'nın Alternative 4'un çok bi çok gerisinde.
7,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder