İhsan efendinin son albümü albüm kapağında verdiği buz gibi bir atmosferi dinleyiciye tam manasıyla geçiremiyor. Yine de black metalin soğuk yüzünü gösterdiği anlar olsa bile o kadar farklı alanlara referans yapıyorlar ki biraz garip kaçıyor. Genel olarak şarkılar kendi içinde bütünlük teşkil etse de bunu albümün tümü için söylemek oldukça zor. Elektronik var, South Winds ki güzel bir şarkı, 80'ler hard rock var, baladımsı bir şeyler var, progresif metal zaten olacak, senfonik dokunuşlar öne çıkıyor bir diğer şarkıda vessair vessaire. Bazı sololar ya da riffler yeterince orjinal değil, sorun değil ama vitrinde bu kadar önlere konmasalardı keşke. Clean vokalde bir kaç yerde emo tınısı yakalamakla beraber genel olarak görevini başarıyla icra ediyor. Ihsahn'ın brütal vokaline Emperor'dan biliyorsanız o kışkırtıcı soğuk ses rengine (renksizliğine mi demeli) zaten aşinasınız. My Heart is of the North ve soft girişten brütale dönüşün iyice yansıtıldığı balad Celestial Violence diğer hoş parçalar. Avantgarde/progresif metal'in tıkandığı, artık belli normlarda sıkıştığına dair görüşleri yıkmak için iyi ama zayıf bir girişim.
7,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder