Samba'nın çılgın Rio karnavallarından ötesinde bir hikayesi olduğunu artık öğrenmiş bulunuyorum. Elbette kökleri Afrika'ya kadar dayanan bu Brezilya halk musikisi diğer türlerden de esinlenerek bugüne kadar varan yolculuğunda Cartola gibi önemli isimler aracılığıyla dünyada da saygın bir konuma kavuşmuş. Dolayısıyla delişmen ritimlerden ziyade daha ağırbaşlı oturaklı bir sound ile karşı karşıyayız. Türün genel özelliği olarak tempo sabit bir şekilde ritmi izliyor. Bunun neticesinde neden caz ile bu kadar çabuk kaynaştığını anlayabiliyoruz. Zira ruh ikizi gibiler. Yine aynı sebeple kah fon müziği kah chill out bir karaktere de kolayca bürünecek gibi duruyor. İşte bu değişmezlik, tarih karşısında neredeyse sabit bir yer işgal etme durumu, ait olduğu topraklar dışında zamanın hızlı temposuna ayak uydurmuş moderen dünyalıyı garipsetecektir. Diğer bir yandan hıçkırık gibi, korna gibi kulağı tırmalayan enstrüman (vallahi erinmedim araştırdım, cuica olsa gerek) da rahatsızlık verecektir. Evet, kendimden bahsediyorum. Kadın vokallerin devreye girmesi, bestelerin kuul performansı ise elbette kaydın artılarını oluşturuyor. Dediğim gibi Latin Amerika müzikleri benim için netametli bir konu. O yüzden gerekli ihtimamı sevgiyi gösterememiş olabilirim. Amma saygım sonsuz, derya deniz.
6,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder