4 Eylül 2015 Cuma

V.A. - Real Piano: A Collection (2005)

Gerçek piyano mu, tartışılır. Piyanoya eşlik eden enstrümanlara baktığımızda ambiyans pompalayan synth, keman, flüt... Derlemedeki en tanıdık sima Yanni. Bir yerlere varıyoruz galiba. Dinlendirici yorgunluk atıcı kafe müziği desem. Hadi son ipucu, klasik müzikle ilgisi pek yok. Evet, aritmetik olarak new age toplaması aslında bu. Ve piyanonun tonu kimi zaman fazlasıyla rahatsız edici bir yapaylıkta synth sounduna evriliyor. Viyuu fiyuu diye arkadan hava atmosfer civa veren efektlerden de hiç hazzetmem. Yalın olsaymış, bu suni makyaja bulamasalarmış aslında bestelerin bir kısmının gayet hoş melodilere sahip olduğu söylenebilir. Ama çorbadaki sinek vakasına ardı sıra maruz kalınca ruhunuzu dinlendirecek bu plan proje de kanatlanıp redbullanıyor. Geriye bilmem ki ama manasında bürkülen dudaklar kalıyor. İyi örnek olarak Bernard Koch'un Deep Green Summer'ı ya da İrlanda İskoç ezgili At the Wooden Bridge (Paul Machlis) anılabilir.

6,50-/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder