Etiyopya yemek kültürü ile olduğu kadar müziğiyle de bir dönem çizgi dizi Simpsons'a konuk olacak kadar ünlenmişti. Doğu Afrika'daki konumundan müziğiyle öne çıkarak hipster çevrelerde gayet ilgi görmüştü ki sonuna kadar hak ediyor, duyduğumuz kadarıyla. Adamımız bir caz grubuna rock'n roll ruhuyla önderlik ediyor, soul jazz funk ve bittabi yerel ezgilerle Afrika'nın James Brown'ı gibi enerji patlaması yaşatıyor dinleyene. 70-75 yılları arasındaki kayıtlardan oluşan bu derleme ister istemez ülkenin çalkantılı sosyo-politik yapısını araştırma konusunda akıl çeliyor. Bırakın aklınız çelinsin, eski Habeşistan sonraki Etiyopya tarihi ile çok ilginç ve zengin bir okuma sunuyor. Amhara dilinin biraz da Arapça'yı hatırlatan genizsel ara sesleri ve ortodoks dini liturji esintili tek hecede perdeler misali dalgalanan notaları, tecrübeli dinleyiciyi olumsuz yönde etkilemeyecekken belki de kim bilir müzikal arayışlarında bu özellikler bir itki oluşturacaktır. Tekdüze müzik dinleyenleri ise ilk başlarda yabancılık çekeceklerine dair uyarıda bulunmak boynumuzun borcu olsun. 17 şarkı içeren bir derlemeye, biraz sanki fazla olmuş diye eleştiri getirmek biraz haksızlık olacaktır. Ancak aynı temponun albümün tümünde sürdürülebildiğini söylemek de oldukça güç. Bunun dışında şikayetim yok. Bilakis bu tür bir müziğe ilk kez maruz kalmanın radyoaktivitel coşkusuyla belki de gerektiğinden daha güçlü tepki gösterip pozitif değerlendirmede bulundum.
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder