Endüstriyel tekno remiksleriyle dolu bonus cd'yi dinlemek ne kadar gerekli, bilemedim. Kötü, vasat ve bir kaç iyi örnek bulabilmek mümkün. Ama asıl cevher elbette albümün kendisinde. Vokal ve bizzatihi icra olunan tür beklediğim kadar sert değil. Brütal bir performans sergilemiyor örneğin vokal. Atmosfer de uzaysı havaya hava katabilmek için yoğun synth saldırısı altında. Her ne kadar avantgarde ya da progresif metal sıfatı ilen tanımlansalar da endüstriyel etkiler oldukça belirgin. İşin aslı albüm biraz fazla dağınık. Bir şarkıda Marilyn Manson, birinde melodik trance/core geçişleri, bir pek çoğunda senfonik düzenlemeler, diğerinde yetmişler saykedelik çeşni, hele birinde var ki Vintersorg folku misafir ediliyor. Tumturaklı bir soundun bileşeni olarak kıyasladığımızda bu da güzel bir aş, güzel bir çorba oluyor, olmasına da içindeki parçaların büyük büyük topaklar gibi görünür halde boğaza takıldığı da oluyor. Hem de o kadar akışkan Gruuvi sosa rağmen. Biraz cilalı yapaylık devrini unuttuğumuz anda The Journey nemli sabahlara esinti gibi geliyor. Özcesi, tok ve sert bir soundun tutarlı bir sesle buluşması ençokbisevdiğim şey olabilirdi.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder