Marmaris'te sahil kenarında yürürken maruz kaldığım müzik denen şeyi kulağımdan temizlemesiyle dahi görevini yapmış sayılır bu albüm. Önceki albümünden hatırlarsak power melodeath kulvarında at koşturuyor arkadaşlar. Bir miktar progresif tarafa kaymışlar bu albümle. Keyboard epik manada kullanılınca oldukça başarılı olurken bazı yavaşlama anlarında atmosfer yapmaya kalktığında hoşuma gitmedi. Aslında melodiler gereğinden fazla keyboardun omuzlarında. Ama gitara yüklenseler bu durumda ne kadar Skyfire olur, tartışmalı. Diğer yandan kulağa hoş gelen bir kaç riff ve güçlü melodiler ile bezeli albüm. Ama dört nala bir tempo ile birlikte türdaş albümlerde olduğu gibi akılda kalıcılık sorunu yaşamıyor değil. Dinledikçe zihinde olmasa da kulakta bir doygunluk yaratıyor ve zamana da yenik düşmüyorlar. Solo gitarın eşek arısı tonu da bazen yeterli gelmiyor doğrusu.
7,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder