Hatırladığım kadarıyla grubun en sevdiğim albümü buydu, yine dinlerken bu gücünden pek de birşey kaybetmediğini söyleyebilirim. Bir kere metal dünyasının önemli vokalistlerinden Rolf Kasparek partiye dahil oluyor ve müziğe eşlik ediyor. İnanın vokaldeki bu gelişme büyük fark yaratıyor. Grup, kendilerine ait bir sound oluştururken diğer yandan da o günlerin koşullarını ve etkilerini yansıtan Uaschitsun gibi bir şarkıyı da icra etmesini biliyor. Bütünlüklü bir açıdan zamanın ruhunu yakalamış ve bunu zamanda yitmeden başarmış bir yapıt bence. Aklıma Iron Maiden, WASP, Accept ve Judas gibi gruplar geliyor mesela. Açıkçası enstrümantal parçalar dahil pek de sözü edilecek eksiklik hissedilmiyor bestelerde. Korsanların küfrünü, sarhoş telaffuzlarını, denizin dalganın sesini yine pek duymuyoruz. Olsun. Enerjisi bol tam konser tadında bu şov, bakalım grubun en iyi yapıtı kabul edilen Death and Glory'de devam edecek mi? Etmiş ki en iyi albümleri diyorlar da benim için diyorum, benim için devam edecek mi?
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder