Rotamız Pakistan. Haber ya da belgesellerde duyduğumuz melodiler Nusret Fatih Ali Han isimli dünyaca ünlü dünya müziği ustasından dökülüyor. Aslında bu batılılaştırılmış bir tanımlama. Çünkü kendi yurdunda bu tür yerel müzik qawwali olarak adlandırılıyor. Bir nevi Hint müziği ile İslam sufizminin çakışması, yani şarkıcı bu albümdeki kulaklara en aşina parça Allah,Muhamad,Char,Yaar'ın isminden algılayacağımız gibi ilahi söylüyor aslında. Klasik Hint müziğinin oldukça ağır kurallara ve normalin üstünde performansa dayalı olduğunu biryerlerden öğrenmiştim. Her notanın makamın ne zaman nasıl çalınacağı seslendirileceği bellidir, belliymiş. Buradaki parçalarda da vokalin müthiş performansını, duyguyu coşkuyu vecd halini duyumsamamak mümkün değil. Nakaratlardaki destek vokallerin varlığı bile fark yaratıyor. Vokaller kadar baskın olmasa da bizim dünyamıza yabancı enteresan enstrümanlar çalınıyor albümde. Duyabildiğim kadarıyla akerdeon'a benzeyen bir çalgı ve su dolu bidonumsu bir dümbeldenek var.
Her şey bu kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Bir kere albüm çok uzun 1 saat 10 dakika. Sondan bir önceki parça çıkarılabilirmiş aslında. Ayrıca 2-3 ve 4. parçaların yer yer benzeştiğini söyleyebilmek de mümkün. Ve her ne kadar saygın bir müzikle karşı karşıya olsak da sonuçta Hint müziği bu, ister istemez akılda kınalı hızmalı kız ve kara kara oğlan dansçılar beliriyor.
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder