24 Haziran 2011 Cuma

RETRO: In Flames - Clayman (2000)


Grubun en sevdiğim albümü sonraki dönemin emarelerini gösterse bile metalkor düzen tertibatı bestelerin içine henüz nüksetmememiş durumda. Yırtıcı vokaller, ağlak olmayan hatta endüstriyelizme göz kırpan clean vokallerle dengelenince dinlemesi son albümlere göre çok daha kolaylaşıyor. Bir kaç ortalama şarkı dışında besteler süper, melodik tarzı yılışıklığa düşmeden taşıyabiliyor. Çeşitlilik bol, bolca vitamin içeriyor bu albüm kısaca.
Konserde görebildiğim kadarıyla da şöyle ilginç bir durum var. Grubu son dönemiyle tanımış sevmiş bağrına bastırmış bir gençlik var. Kesin bu albümü de severler.

9,25-/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder