Romantik dönemin isimlerinden Liszt'in bu kadar hareketli bir beste ile karşımıza geleceğini hiç beklemiyordum. Zira yerel ezgilerden faydalanan bu tarz eserlerin de ister istemez temposu yüksek bir sunum sergilediği daha önce dinleme imkanı bulduğum isminde ülke/ulus ibaresi taşıyan (Hungarian Dances, Slavonic Dances, Polovtsian Dances) diğer yapıtlarda olduğu gibi, hiç de şaşırtıcı değil aslında. Piyanonun tonu, benim Osmanlı son dönemini tasavvur eden dizi film belgesellerde aklıma kazanmış olan Pierre Lotivari piyano ezgilerini hatırlatıyor. Bununla birlikte aslında 70'lerde kaydedilen 15 parçalık bir albümden seçili 10 parçanın bir araya getirilmesi ile bir nevi Selected kaydı hüviyeti taşıyan kayıt hayli teknik hünerler sergiliyor. Tabi ki piyanonun tuşlarını tıngırdatan Cziffra sayesinde. Yine de bir ölçüye kadar dinleyiciyi eline de alabiliyor, dikkati üst noktaya odaklayabiliyor. Bir ölçüde dedim, çünkü yetmiş dakika kadar süren seyri oldukça yoğun ve sıkı bir performans ile yorucu olabiliyor. Ben de sonuçta bir amatör dinleyiciyim ve piyanoda dingin ve melodik bir müzik dinleme beklentim var. Bunla kıyasla kafamın basmadığı, idrak edemediğim anlar yaşamadım değil.
7,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder