Geçen sene bayağı ses getiren indie çalışmalardan biri oldu bu. Albüm kapağında kafasını camdan sarkıtarak tehlikeli işlere yeltenen hanımkardeşbacımız, bu beşinci ve son albümüyle emin adımlarla sesini daha geniş kitlelere duyuruyor. İster istemez belki de sorun bende Lana Del Rey'in keskinlikleri törpülenmiş, stüdyodan dışarı adımını atmış, poptan biraz daha soyutlanmış bir versiyonu gibi geliyor. Ki bunlardan sıyrılınca hiç de Lana Del Rey olmaması gerekiyor aslında. Dolayısıyla zingermingerzongwriter ekolünden folk tadı bırakan bir çalışma ile karşılaşıyoruz uzun lafın kısası. Sözlerde kalp ağrısı aşk acısı işleniyor genelde. Albümdeki bestelere ve şarkı sözlerine de imza atarak bir ordu gibi çalışan Sharon Van Etten, yalın gitarlı kendi türkülerini söyleyen bir ozan ile popülerleşmiş amerikana soundu arasında dengeyi bularak hem orkestrasyonu ihmal etmiyor hem de güçlü sesinin dinleyiciye geçmesini önleyecek bariyerlere imkan vermiyor. Sözler, dengeli prodüksiyon ve elbette her şarkıya titizlikle aşılanmış melodilerle birlikte bu albümün neden bu denli tutulduğunu anlayabiliyorsunuz. Ama dediğim gibi her şey fazlasıyla dengeli, yani bu türü çok dinlemedim bilmem, ama janrın içinde anaakım gibi. Standart varyasyonu düşük. Daha ne diyeyim bilemedim.
7,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder