Tam da tersine bir şey söyleyeceğim. Bu latin caz albümünü kulağınıza yakın dinlemeyin. Tam bir background hatta asansör müziği olmasından dolayı uzakta hoparlör vasıtasıyla dinlemek anlamlı hale geliyor. Aksi takdirde sara krizine, aman Allah korusun, sebebiyet verecek derecede sıkıntılara gark olabilirsiniz. Bir kere sıkıcı temposu ki günümüzün o soğuk ve baygın chill out müziğini esinlediği kesin, albümü tek seferde dinlemenize engel oluyor. Ardından itici ve tekdüze erkek vokalin saldırısına maruz kalıyoruz. Bayan ablamız arada bir devreye girince güneş doğuyor, çiçekler şakıyor, kuşlar açıyor :) Arkadan latin ritimleriyle piyano ve çısçısçıstan öteye geçmeyen bateri. Neyseki saksafon çalan ağbimiz sayesinde ortam biraz renkleniyor. Evet latin popuna bossa novasına cazına önyargılıydım. Ne kadar da haklıymışım yafu. Tabi bunlar benim özbeöz kendi düşüncelerim. Copyright! Yoksa bu albüm gelmiş geçmiş en iyi caz albümleri arasında çoktaaan tarihteki yerini almış durumda. Aman orada kalsın
5,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder