Nirvana - Bleach (1989)

Nirvana'nın ilk albümü her zamanki gibi Kurt Cobain'in vokal zenginliği ve normalden bir kaç kadre daha sert sludgy gitar tonu ile dikkat çekiyor. Grunge döneminin fırtınasına yakalanmış biri de olmadığım için ne çok bir bilgim ne de nihayetinde bilmiş bilmiş söyleneceğim var. Sadece bir iki bir şeycik.
Bir zamanlar çekme kasetler Beyazıt'da da satılırdı. Kapağı turunculu kırmızılı bir Nirvana derlemesini de oradan almıştım. Dinlemiştim de dinlemiştim. O kadar vakit geçmiş ki ve bii o kadar vakit geçmemiş. O zamanlar padişahım çok yaşa diye bağrınıldığı günlerdi. Sadece padişahlar değişti.
Bir de ne mutlu ki metal-grunge çekişmesinin tozubulutu dindi. Şimdi tarihte yerini almış alternatif rock gruplarına daha bir nesnel yaklaşım sözkonusu. Albümde sevmediğim işkence misali sürndüren Paper Cuts dışında her şarkının ayrı ayrı gözlerinden öperim. Aslı bir cover olan erken dönem Offspring hınzırlığını taşıyan Love Buzz ise istisnai bir yer tutuyor. Oryantal gitar rifi üzerine kurulu diye özetleyeyim. Günümüzdün zapturapt altına alınmış duygu fakiri müziğin karşısında güzel bir emsal olarak duruyor.

9,0/10