RETRO: Sentenced - Down (1996)

Sentenced'ı uzun aradan sonra yeniden dinlemeye başladığım gün güneş açtı. Hava kapandıkça aldığım keyfi hatırlar gibi oldum. Elbette bir ölçüde, zamanında o kadar çok dinledim ki şimdi aynı şeyleri hissetmeyi bırak melodiler sığ bir dalga gibi üzerimden geçiyor yafu sendromunun etkisini de unutmamak lazım. İstanbul'un dengesiz havası gibi, şikayet edecek değilim, neyseki Cumartesileri güzel alışageldiğin tersine, albümü dinlerken bir coşuyor bir sönüyorum atmosfere bağlı olarak. Şu an da yağacak gibi. Öyleyse Sentenced çok güzel. Finlandiya çok güzel. Darağacında sallanan ilmik pek güzel. Bu grup sonuçta her hangi bir türle sınıflandırmanın zor olduğu bir müzik yapıyor. Sentenced müziği deyip geçiyoruz. Özellikle ilk albümlerinde Metallica vokali ve Iron Maiden rifleri çok belirgin olsa da intihara meyilli ayyuka sözleri ve arabesk tavırları sayesinde rahatça gotik sıfatıyla da yakıştırılıyorlar. Bu hem güçlü hem de Aşil topuğu özellikleri. Hatta biraz Rasmus ya da HIM gibi yapmacıklık konusunda insanı bir kuşku alıp götürse de Finlandiya'nın havasına suyuna yoralım gitsin. Gençliğimde bunları dinlerken ne çektim be gülistan hatta. Albümdeki her şarkı birbirinden kıymetli birbirinden değerli. Noose, Sun Wont Shine, I'll Throw the First Stone eşitlerden daha birinci gibi.
Eski günlerin hatrına biraz da..

9,0-/10