Melodik black dediysek de klavyeler, bayyan vokaller, şen şakrak bir müzik beklemek yanlış olacaktır. Hani melodik death var ya, İsveç usulü ama Gotenburg değil, işte buradaki örneği de öyle düşünebiliriz. Melodi riflerde ne bileyin bazı vokal pasajlarında yatıyor, yoksa gürültüsüyle en blastından beatiyle black metal bu. Bu albüm de tür içinde isim yapmış, oybirliği ile türün en iiyleri arasında seçilerek prens tacını giymiş bir eser. Ve takdir ediyorum, rifler gözalıcı, besteler sımsıkı, bateri hafiften terelelli. Ama şu black metal konusunda beğenilerimi standardize hale getiremiyorum bir türlü. Mantıken beğeneceklerimden pek hazzetmediğim de oluyor tam tersi de. Türün klasik albümleri hakkında bazen o tantanayı idrak edemediğim de oluyor, misal Emperor. Yine de hiç bir zaman o güzelim soundu da dinlememezlik edemiyorum. Albüme dönersek, vokalin fosurdanak kaydı yani eloğlu deyişiyle reverbli, ekolu kaydı bir albümü atmosferik hale dönüştürmeye yetmiyor maalesef diyebilirim. Kendi beğenilerime özellikle ekstrem metalde ters düşen bir durum bu. Albümün başıyla sonuyla en iyi parçası ise Blood Shall Be Spilled, nakaratında in the name of satan gibi bir ibare içeren bir black metal parçası nasıl kötü olabilir ki? Satanik biri olduğumdan değil böyle klişe gaza getirici kötüyüm ben hah ha ha diye bağıran kalıba sahip nakaratlı kötü bir parçaya denk gelmedim, tecrübeyle tasdik.
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder