Depeche Mode mu, fazla mı gotik? Eeh, geçiniz. Bence grubun en yaratıcı, en progresif, küçük süprizlerle dolu albümü. Yani en iyi albümü. Hatta biraz torpil geçip RYM de full yıldızları yapıştırdım bile. Zamanla soundun biraz eskidiğini kabul edebilirim. Bu da biraz nostaljik bir olumluluk katıyor, tabi ilk çıktığı dönemler dinlediyseniz bu boost faktöründen faydalanabilirsiniz. Bu yüzden her şarkının bir kıymeti ehemmiyeti var. Dober Mann, There In, Undo Control, Free Card ilk aklıma gelenler. Birazcık sönük kalan parçalar da ilgiyi alakayı hep yüksekde tutacak dönüşler, gruuvi rifler içermesiyle farklılaşıyor.
Mr.Big-Anathema konserine davetiye kazanmışım. Hayatımda hemen hemen hiç bir şey kazanmayan biri olarak kapıya gidene kadar inanmayacağım. İşin aslı Mr. Big'i şu aralar dinlediğim best of derlemesine istinaden bilindik iki-üç parçası dışında çok da tutmadım. Gitmeyecektim normalde. Ama konser formatını sevdim. Duygusal Anathema ardından romantık Mr. Big.
9,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder