Benim için işlerin daha bi güzelleşmeye başladığı bu DT albümündeki şarkılar ilk bir kaç dinlemede birbirinden ayırtedilemez gibi görülse de bu bir sanrı, biraz daha dinleyince özellikle tatlı gitar soloları ya da rifleriyle her şarkının ayrı bir karakteri olduğuna tanık olacaksınız. Bayan vokal destekli Insanity s Crescendo bu albümün belki de en bilindik siması. Ancak esere adını veren outro esgeçilmemeli. Her seferinde üsse yaklaşan bir uzay gemisi kaptanı gibi hissediyorum kendimi. Daha önceleri grubun bestelerinde klasik bir örgü takip etmemesine sinir oluyordum. Şimdi ise melodilerin misal kolay ve popülist bir nakarata dönüşüyorken aniden başka bir yere dönmesi, tahmin edilememesi çok daha hoşuma giden faktörler. Sonraki albümünde göreceğimiz gibi deneysel bir maceraya atılmalarını da her zaman desteklemiştim zaten. İşte bu yüzden bu grup kalıcı, diğer pek çoğunun tersine.
8,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder