22 Temmuz 2016 Cuma

Niyaz - The Fourth Light (2015)

Hah hah hayyy. Çok güldüm. Bizimkiler bana birisini ayarlamaya çalışıyor. Yazışıyoruz, öncesinde telefonla hızlı gitmek istemediğini önce yazışmak konuşmak istediğini söylüyor namzetleri. Resmini istiyorum, ilk postada 16 adet sonrasında da 5-6 tane daha gönderiyor. Güzel miyim, beni beğenmedin mi gibi saçma soruları geçiştiriyorum. Görmeden bir şey hissetmeden ne söyleyeyim sana arkadaşım. Dışın güzel ama içinde bir alien yaşıyor olabilir. Davranış hal tavır da önemli diyorum. Hakikatten de içinden bir yaratık peydah oluyor. Sonrasında kıskanç erkek severim, gelenekçiyim diğer yandan gezmeyi severim kamu mensubu çok önemli birisiyim derken muhabbet döşü kıllı adam isterime doğru evriliyordu. Bunu diyen namzet ise telefonda izdivaç programı mı yapıyoruz ne acelen var diyen biri. Bir saat sonunda izin isteyip iyi geceler diyeceğim vakit ki ben masumca yarın devam edelim diye de belirtmişken hakaretleri havada uçuştu garibin. Onun peşinde koşuyorlarmış da ben kimmişim felan. Bunları neyin suyuyla neyin gübresiyle besliyorsunuz Allahım? Recep İvedik dişi versiyonu. Gece gece pek eğlendim doğrusu, bütün yorgunluğum geçiverdi. Niyaz'a da pek laf kalmadı. İranlı göçmenler sanırım. Kendi öz musikilerini modern dokunuşlarla icra ediyorlar. Bizden de Eyvallah Şahım'ı seslendiriyorlar da Türkçe telaffuzu daha kuvvetli biri mikrofonun başına geçse iyi olurmuş. İşte öyle, parmaklarım sızlıyor yalnız şu an. Neyse o kadar eğlendim ki değdi doğrusu.

7,50/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder