Fransa'nın kuzeybatı ucunda kalmış farklı bir kültüre ev sahipliği yapan Bretagne'den kuzeye İzlanda'ya doğru gelgitli bir yolculuğa davet ediyor bu albüm bizi. Bana göre biraz abartılı bir sounda sahip olan pek ünlü Amelie albümünden sonra yerelliğe ve yalınlığa yönelinen bir albüm elbette farklı bir yerde duruyor. Akustiğin öne çıkarılmasına rağmen bilgisayarda yapılan elektronik müdahaleler ise bence albümün Aşil topuğunu oluşturuyor. Bretonca seslendirilen An Maen Bihan bu anlamda müthiş bir dinleti sunarken albüm soundunun tersine bu tarz bir manipülasyon her zaman bırakın aynı etkiyi bırakmayı, ister istemez olanı da bozuyor. Hayalperest ambiyans ise salınımlı melodiler sayesinde bizzatihi besteci tarafından sekteye uğratılıyor. Yalnız farklı dillerin, Bretoncanın yanısıra İzlandaca ve Faroe dili, şarkılarda ses bulması ve yukarıda bahsini geçirdiğim Aşil topuğu etkisi albümde olumlu yönde iz bırakıyor. Grønjørði ve Steinn gibi. -yor'suz biten kısa ve öz bir cümleden sonra titreyip kendime dönüyorum ve ekliyorum: Albüm kapanırken İskoç İngilizcesi gibi kulağa enteresan tınlayan bir dialektin şairane okuması ile sonlanıyor.
7,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder