Tüh sakalıma tüküreyim. Bu kısa albümün varlığına çok geç farkına vardım. Burial kusuruma bakmasın. Burial her ne kadar şıp diye anlayabileceğiniz kendi tarzını yaratmış olsa da bu sınırlar içinde değişik şeyler yapmayı seviyor. Üç şarkı içeren bu yapıtı ise kendi tarzı dahilinde sınırları zorluyor, genişletiyor. Bu parçalar arasında bazı ortak öğeler var ve bu öğeler diğer bestelerine göre farklılıkları oluşturuyor. Belirgin melodiler, cut copy samplelara verilen ağırlık ve o kendine özgü ambiyansın sadece yavaş arkafon müziği olmasının ötesinde çimento harcı göreviyle katman katman mutasyona uğratılması, temponun hızlanması, vokal samplelara ki bayan seslerin müziğine ne kadar iyi gittiğinin bilinciyle diyelim, fazlasıyla başvurulması gibi. Şimdi, bu arayışlar çok iyi sonuçlandığı gibi, 1. parça gibi, kafada soru işaretleri de oluşturabiliyor, 3.parça misali. Ortadaki su şişesi ise geçiş görevini yapıyor, üzerinde durmayalım pek. Albüme ismini veren 10 dakikalık açılış parçası son şarkıda olduğu gibi alt bölümlerden oluşması sebebiyle kompleks bir yapı izliyor diyebiliriz. Özellikle endüstriyel tekno janrına yaklaştığı söylenebilir ki Burial'a pek çok yakışıyor. Böyle hareketleri yine yeniden ileride de görmeyi ailecek tercih ederiz. İkinci şarkıyla birlikte popidik melodilere yer verildiği görülüyor. 13 dakikalık Come Down to Us ilginç bir melodi ile açılışı yapmakla birlikte 80'lerin pop şarkılarını andırır bir yöne kaymasıyla üstüne üstlük ürkünç konuşma samplelarının da eklenmesiyle kontrastı yüksek bir seyir izliyor. Diğer bir deyişle iç dengesini kaybediyor. Burial konser veriyor mu bilmiyorum ama hazır yağmurlar başlamışken atmosfere uyacak bir şekilde hangar benzeri metruk bir yer de bulmak zor olmasa gerek. Böyle bir yerde ve elbette atmosferi bozacak seyircinin elendiği bir şartla bir konser vermeyi kabul ediyorsan beni çok memnun edersin. Sakalımı keserim hatta. Halihazırda üç günden fazla sakal uzatmadığımı bilmesin ama. Sanırım fedakarlığım hafif kaçtı.
8,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder