Saf olduğumu inkar edecek değilim. Pek çok muhabbette olmayacak konuşmalara inanıp ortamda madara olmuşluğum vardır. Benim için atılan oltaları hiç kaçırmam yani. Bir de konuşmalarda göndermeleri asla takip edemem. Bir dakikalık bir sessizlikten sonra tekrar bahsi açılan konudan bile koparım, o derece. Bu albümü de bütün saflığımla avrupanın eski maden işçilerinin söylediği türküler üzerine etnografik bir çalışma varsayımıyla yüklemiştim. Ohara! Öyle bir şey olsaydı ne kuul olurdu değil mi?Alakası yok arkadaş. Modern bir ambiyans çalışması. Bir kaç enstrüman dolayısıyla klasik müziğin modern bir yorumlaması olarak bile addedilebilir. Yaklaşım tamamiylan minimalist. Birkaç melodi öne çıkıyor, cılkı çıkana kadar tekrarlanıyor. Müzik ise içe kapalı ve bir miktar boğucu. İçine girdiğimiz tabutun içe bakan kısımları beyaz parlıyor. Şimdi dikkat ettim de gaz lambalarının aydınlattığı maden tünelleri gibi. Bir geldi de geçti öyle, anımsar mıyım biliyorum.
6,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder