Tatilin bitimiyle günlük yaşamın içinde kendimi sudan çıkmış balık şaşkınlığı ile bulubuluverdim. 3 gündür bu albümün kaydını girmeye çalışıyorum örneğin bloğa. Şu anda da gözümden akan uykuyu kolumun yeniyle tersine tersine silip devam ediyorum. Çift CD'den oluşan bu albüm en basit tabiriyle değişik kaynaklardan beslenen, avanguardalılığı devirmeyen bir deneysellikte rock kulvarında at oynatıyor. Alternatif sahneleri az çok bilen birisi de müzisyenleri az çok duymuştur zaten. Aslında geriye Michael Gira ve arkadaşları kalmış durumda ya neyse. Konser kayıtlarını da sayarsak 20. uzunçalarları bu. Ve çok olumlu eleştirileri toplamış görünüyorlar. Ama , nasıl çift cd sıkılmadan bol çeşitlilikle dinlenirmişe bir örnek bilemedin dalalet, diyenlere kanmamak lazım. Çift cd, illa ki sıkıyor. Hele drone/ambiyans parçalarda bir gidip gelmemek imkansız. Yine de piyasadaki diğer droneculardan daha renkli oldukları göze çarpıyor. Her durumda şarkıları rock ritimlerine bağlayabiliyorlar. Halihazırda alt metni doldurmada çok başarılılar. Renkli sesleri dinlemek, arayıp bulmak ayrı bir keyif. Hele ki meditatif kendini tekrar eden ritimlere ve melodilere da yabancı değilseniz. Bazı parçalar elbette öne çıkıyor. 2 kere Yeah bir kere Yeahs'den tanıdığımız Karen O'nun vokalini dinleyiciye ulaştıran Song For A Warrior basit ve duruluğu ile dikkat çekebilmekte. Soundtrack helecanını taşıyan Avatar'ın da gideri var. Lakin ilk CD'nin açılışını yaptığımız dakikaları deviremez bu şarkılar. Battles'in mathrock hitini, ismi her neyse, hatırlatan Mother of the World ile açılış parçası şizofrenik Lunacy bu güzel dakikaları oluşturuyor. Bir de albümü dinlerken aklıma Nick Cave gibi boru sesli kuul adamlar geldi. İyi oldu böyle.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder