30 Seconds to Mars - A Beautiful Lie (2005)

Tatildeyken insanin günlük rutinden kopmaması pek zor. Şu anda ölüdenizde yaşadığım yabancılığın bir tezahürü değil yalnızca. Bittabi mekan değişmece önemli bir faktör. Burası da bu arada Las ve de Vegas benzeri bir hiper gerçekliğin vücut bulmuş hali gibi. Aman Baudrillard duymasın. Her bir şeyi rahatsızlık veriyor. En iyisi sanırım yapamayacağımı bildiğim otel odasında uyumak, uyumak ve uyumak seçeneği.
Grubun bu ikinci albümü From Yesterday ve tabiki A Beautiful Lie gibi hitleri ile adını duyurmuştu. Temin ederim ki diğer parçalar da boş değil. Sonraki örneklerde az da olsa gördüğümüz progresif yönelimler burada yok. Sapına kadar dönemsel modernlikte alternatif rock. Ama ben bu adamın vokalini seviyorum. Nakaratlardaki duygusal çıkışları iyi yakalıyor. Sözler ise bireysellikler, ilişkiler bazında, getirmediği yeniliklerle pek ilgi çekmiyor. Bırakın bu da dağınık kalsın. Bir de gruba emo diyorlarmış, pek umurlarında olduğunu zannetmiyorum. Dinlediğim versiyonda Björk'ün Hunter'ını duymak oldukça şaşırtıcıydı. Dikkat edilirse ne çok başarılı ne de başarısız bir yorum olduğunu söylüyorum. Dinlemekten pişman değilim yalnız. Diğer bonus parça Battle of One ise moshpitlere yönelik kısa, çiğ, punky tavrıyla övgüyü hakediyor.

7,75/10