13 Haziran 2013 Perşembe

Dødheimsgard - Kronet til konge (1995)

Assos'dan bildiriyorum. Hava kapalı. Kapalı olmasının ötesinde yer yer atıştırıyor. Midilli selamını nedense soğuk rüzgarla iletmeyi tercih ediyor. Neden? Çünkü her şey benim için. Tatile çıktım ya... Üstelik aklım Taksim'de. Çalışırken de çalıştığım haftadan bir şey anlamamıştım. Şimdi de aramıza fersah girse de benzer durum değişmiyor. Direnenlere selam olsun.
Sanki şu dünya denen zabazingo yerde vaktim çokmuşcasına grubun ismini daha bir duyurduğu lö avangartt yapıtlarına kulak vermekten ziyade ilk döneminden başladım dinlemeye. Katıksız fundamental black metal. Darkthrone, Burzum gibi. Bu ilk albümün alt-türler içinde bir miktar bocaladığını, grubun kendine ait bir tarz yaratmayı tam anlamıyla başaramadığını, bununla birlikte bu çabanın çok da inkar edilemeyecek manada hoş ürünler verebildiğini görebiliyoruz. Özellikle sırtını ritme dayadığı ve baterinin epiksiliği arttıran savaş tamtamı tınladığı anlarda keyif uyandıran parıltıyı kaçırmak zor. Hipnotizmanın güzelce melodiyle temsil edildiği Kuldeblest.. ya da tam tersine bu sefer agresif bir tavrın tatlu tatlu icra edildiği Nar Vi Har.. somutlaşan örnekler. Mekteb-i sıbyan eski okul blackçilerin hoşnut kalacağı lakin devrim yapmaktan da uzak bir çalışma şeklinde özetleyelim gitsin. Bu arada yeni Summoning albümü can canan, dikkatinize.

6,75/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder