Dvk forumda enteresan tartışmalara yol açan grubun son albümü aradan yıllar yıllar sonra elbette dinleyicilerini büyük bir beklentiye soktu. Bunun neticesinde sevenler iki kutba ayrılmış görünüyorlar. Eh yani güzel diyenler ve nalet küfür edenler. O kadar sert bir tepki yani. Bu tepkinin derecesi grubu kendi geçmişiyle değerlendirmeden kaynaklanıyor doğal olarak. Ama benim de rahatsızlığını yeni öğrendiğim ve can-ı gönülden geçmiş olsun dileklerimi dillendirdiğim eski vokalin yer alamaması başta olmak üzere bazı zoraki değişimlerden geçtiğini unutmamak gerekir grubun. Bakış açısı da bu olmalı. Bu tartışmalarda geçen ilginç bir kou da şu: beğenmedm ama orjinalini elbette alacağım. Niye? Mp3 sonuçta albümün tanıtımı amaçlı değil mi? (Ya da biz öyle addeddiyoruz ya da biz öyle kıvırıyoruz) Beğenmediysen niye alasın? Ha ben de aldım, o ayrı büyük bir heyecanla. Halbuki genel olarak grubun çok büyük hayranı bile değilim. Anatolia benim için çok çok özeldir. O ayrı. Lakin görünen köy kılavuz istemez. Bestelerdeki çarpıcılık azalmış durumda. Zaten grubun şarkıları çok kompleks değil, daha da bir bastleşmiş sanki. Prodüksiyonda hafiften bir gerileme mevcut. Tümünde olmamakla birlikte bazı parçalarda yavanlık had safhada. Yeni vokalle bağlantılı olarak sound değişiyor ve modern/alternatif metal için için müziğe sızıyor. Gelgelelim vokale. the Climb'ın vokalini gruba dahil ettiklerini 2. şarkıya kadar anlamamıştım bile. Açılış parçası Sand introsu ile birlikte eski Pentagram'ı hatırlatan ve kısa sürede orta karar bi ayarda kendini bulan bir şarkı. Ama vokal kesinlikle Murat İlkan tarzına yakın. Takip eden 2. parça Now and Nevermore'u ilk duyduğumda yaşadığım şaşkınlığı anlatamam. Oryantal (doğuya özgü) ezgiler olmakla birlikte baştan sona Climb'ı hatırlatan bu şarkıda vokalin Gökalp Ergen tarafından devralındığını o an anlayabildim. Şarkı mükemmel, hatta oryantal kısımlar fazlalık bile kalıyor. Ama bu Pentagram mı? Daha doğrusu çok sevdiğim alternatif metal Climb vokali ile grup arasındaki uyum bir kuru fasulye pilav , bir kaymak ile kadayıf olabiliyor mu? Hala kararsızım, büyük bir dilemma. Kesinlikle uyum için daha zaman gerekli. Ama bu haliyle yerden yere vurmak da haksızlık olur. Çünkü bu vokal aynı zamanda albümün en güçlü öğesi. Her ne kadar bazı şarkılarda eski vokale kendini benzetmeye çalışması, her ne kadar alternatif ses renginin bu bestelere tam oturmaması, dinlemede kafa karışıklığı yaratsa da kabul edin ki vokalin alıp götürdüğü şarkılar da mevcut. Yeni Symphony X'i aklıma getiren Wasteland ya da daha güzeli It's Dawn Again örnek verilebilir. Türkçe parçalardan klip çekilen Geçmişin Yükü diğerlerine göre daha bir fazla dile dolanıyor. Bu parçalar da Ogün Sanlısoy'u anımsatmadı değil. Neticede grubu her ne kadar eski Pentagram olmasalar da özlediğimin farkına vardım.Özellikle nakaratlar çeşitli yöntemlerle, gang vokal katılımı misal gösterebilirim, bulaşıcı hale getiriliyor. Ve eskiyle kıyasın ötesine geçtiğinizde gayet keyif aldığınızı anlıyorsunuz. Now and Nevermore diyorum tekrar. Ancak döner dolaşır bu albümü tekrar dinler miyim? Zor be arkadaş!
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder