25 Haziran 2012 Pazartesi

Burial - Street Halo / Kindred (2012) Comp.

Burial'ın bu çalışması aslında geçen sene çıkardığı Street Halo ile bu sene yayımladığı Kindred EP'lerinin toplamından oluşuyor. Sound üç aşağı beş yukarı benzer ve aynı zamanda benzemez olduğu için full albüm lezzetini alıyorsunuz. Street Halo'ya adını veren ilk şarkı derin baslar ve bayan vokal samplelardan oluşan ritmik yapısıyla delişmen bir giriş yapıyor albüme. Plak cızırtısı ile birlikte acaba bu patırdayan baslar pisttekileri zıplatacak bir kulüp ortamında nasıl bir tını verir sorusunu akla getiriyor. Bununla birlikte hala karanlık atmosfer devam ediyor. Bu vesileyle Burial'ın özünü koruyarak ne kadar geliştiğini ilerlediğini görüyoruz. Kendi türünde kral ünvanını yıllarca kaptırmayacak gibi. 2. parça NYC ile tempoyu yavaşlatıyoruz. Hatta psyche kulvarına girdiğimiz bile söylenebilir. Hışırtılarla birlikte post-akoliptik bir havanın yoğunluğu altında kıvrandırıyor. Yine de ilk EP de en az sevdiğim parça oldu NYC. Stolen Dog ile bayan vokalin müziğe etkisine bir kez daha tanık oluyoruz. Son haliyle ihmal ettiği melodik yapıya en yakın parçalardan biri oluyor Stolen Dog. Aslında önceline benzer bir şarkı. Zurnanın deliği ise asıl Kindred'de zırt ediveriyor. EP ile aynı adı taşıyan ilk parça Untrue'daki tarza yakın bir çalışma. Genel olarak bu EP için şarkı süresi nedeniyle bir miktar minimalizmi aştığını ve depresyona sevkeden öğenin vokal ile beatler arasında dengelediğini söyleyebiliriz. Elektronik müzikte ne anlama geliyor bilmiyorum ama alt-türlerin harmanlanması ve tempo değişimi gibi sebeplerle birlikte biraz daha progresif arayışlara sahip bu albüm. Bakınız Kindred'in son Loner'ın ilk 1 dakikası. Bakınız tümüyle 3. parça Ashtray Wasp. Neyse Loner, hipnotik dans beatleriyle birlikte belki de tüm derlemenin en rahatsız edici, iyi anlamda, parçası. Synth ritmi , bas ve vokal alıntısı hep bir yarım kalmışlığı hep bir kırıklığı betimliyor gibi. Boşluğun hazzı. Bir rave üstadının elinde remiksi Underworld-Born Slippy etkisi yaratır vallahi. Dediğim gibi son şarkı ise değişen ritmi ile elektronik müzikte olabilecek en progresif özellikleri gösteriyor.
Böylece Burial'ı Portishead, Massive Attack, Björk gibi isimlerin yanına dahil edebilme fırsatını yakalamış oluyorum . Zannetmiyorum ki bu sene bu albümü aşacak bir kayıt yapılsın.

9,0/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder