Henüz atlattığım ve bolca tartışmalara girmiş bulunduğum manik dönemimi atlatmada bana faydası en çok dokunan albüm bu oldu. Diğeri de Ulver'in ikinci kaydı, ona sonra geleceğiz. Yine de en büyük payeye sahip olan bu albümü özetlemek için iki sıfat yeterli: dingin ve sakinleştirici. Aklımda melodi namına bir şey yok. Ama harmonik olarak nasıl bir performanstır o Yarabbim! Piyano, tenor saksafon ve hafiften bateri ile bas dokunuşları. Piyanonun başında Art Tatum, saksafonuyla destan yazan ise Ben Webster. Albümün adı bile baskılarına göre değişiklik göstererek alışılmışın dışına çıkıyor. Nu jazz, lounge türlerinin atası olmalı bu kayıt. İşin ilginci piyanoda tuşlar arasında geçiş hızlı olmasına rağmen genel atmosfere ters bir etkide bulunmuyor. Her ne kadar saksafonda Ben Webster ağırlıklı rolü oynamıyor gibi duyulsa da aslında denge unsuru olarak albümü sırtlayan bir isim.8,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder