İki büyük black metal grubunun (o zamanlar öylelerdi en azından) demolarını biraraya getiren bu ortak derleme, sadece grupları yada plak şirketini memnun etmedi, bence dinleyicilerine de ziyadesiyle keyif vermeli. Bir kere kabul edelim, prodüksiyon rezalet. Satyricon kısmında cılız ve tiz sesler öne çıkıyor. Sivrisinek vızıltısında gitar ve teneke çınlaması ile bateriye alışmak sabır istiyor. Enslaved kısmında ise sound bir boğuk. Ayrıca vokallere de alışamadım. Ama biraz kazarsanız altından güzel şeyler parıldıyor. Ya da ben böyle ortodoks işleri özlemişim. En güzel tarafı da her iki grubun eserlerinde dinleyiciye geçirebildiği o epik hissiyat. Özellikle Enslaved bunu güm güm davul gibi yankılanan baterinin katkısıyla zenginleştiriyor. Yine de nicelik olarak derlemenin küçük bir tarafını işgal etmesine rağmen kazananın Satyricon olduğunu söyleyebilirim. Üstelik hoşuma giden diğer bir öğe de kar fırtınası gibi efektlerle birlikte göz dolduran akustik pasajlar da içeren atmosferik sözsüz parçaların ayrı bir güzel olması. Evet, böyle şeyler çiizi haylayf gelebilir kulağa. Ama dışarısı buz gibiyken, doğalgaz faturaları şişmişken hiç de öyle hissetmiyorum. Albümün bombası bence baştaki zevten inleyen kadınlarına rağmen (evet bir dönem black metal grupları böyle ucuz numaralara başvuruyorlardı, bildiğin terbiyesizler yafu) Night of the Triumphator. Bu güzel güfteyi seslendiren güzide grubumuz ise kırlarda panayırlarda şen şakrak dans eden Satyricon. Geçmişe mazi retro bölümümüze Satyricon ile devam edeceğiz.
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder