Bazen genç hissetmek lazım. İşte bu anlara eşlik edecek güzel bir çalışma. Transkore demiştik bir aralar, trans cinsi mukabilinden tekno-elektronika, metalkor, post-hardkor ve biraz da emo. Karıştır bakalım, ne çıkacak ortaya: Enter Shikari. Clean vokal brütalden bir kaç numara daha hoş bir tınıya sahip. Büyük ihtimalle farkına varmadan Nevermore vokaline gönderme yaptıkları an gayet leziz. Geng vokal konusunda ise grup biraz daha çalışmalı. Şarkıların arasında serpiştirilmiş interludelar ile birlikte müziğin albüm boyunca kesintiye uğramadan devamı beklemediğim ölçüde hoşuma getti. Şarkıların kendi içinde dağınık olmasının sebebi ise büyük ölçüde birkaç fikrin grup elemanları tarafından bir kaç dakikaya sığıştırılmaya çalışılarak kontrolü ellerinden kaçırmalarından kaynaklanıyor. Bu durumda albüm bütünsel açıdan enerjisi sayesinde çekici olabiliyorken şarkı bazında o kadar da dillere pelesenklik sunamıyor. Yine de büyük bir hoşgörü ile baktığımızda Labyrinth 'e, hariç, kadar başlangıcın çok güçlü yapıldığını, Return to Energizer'ın sertliğinin mestettiğini, Sorry You're Not A Winner'ın albümdeki en tamam parça olarak singlelık potansiyeli taşıdığını, belki de öyledir, araştırmadım, söyleyebilirim. Kamuoyunu yılın en umut vaaten albümü ödülü alacak kadar beğeni ve tam tersi yoğunlukta bir tiksintiyle dolu zıt tepkilere boğan albüm için ortada bir yerdeyim. Orta solda.
7,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder