2 Eylül 2013 Pazartesi

RETRO: Lux Occulta - Dionysos (1997)

Bu hafta ne kadar zaman bulabileceğimden şüpheliyim. O yüzden hızlıca bu güzel albüme de tekrardan bir kulak verip ayrılayım. İlkine göre atmosferin dozajının azalmakla beraber hala okült bir tavrın sahiplenildiğini sadece soundda değil şarkı isimleri, sözleri ve albüm imajıyla da görebiliyoruz. Hem duyuyor hem de görüyoruz, bir de okuyoruz... Ritimlerin hızlanıp sıkılaşması, bir miktar daha kompleks bestecilikle birleşince vokalin de görece yırtıcı bir davranış kalıbına girerek müziğe uyum sağlayacağını bekleyebiliriz. Netekim öyle de oluyor. Tabi ki hep vazgeçemedikleri senfonik ahval devam ediyor. Blessed Be The Rain de artık borazanlar felan ötüyor gümbür gümbür. Yine de ilk albümün çıtasını aşamayacağına dair kanaat getiriyorsunuz ki Nocturnal Dityramb başlıyor. Bir zelzele bir küçük kıyamet...İşte o parça var ya dünyanızı şaşırtır, feleğinizi ağzı açık bırakır. Black metalini nasıl isterseniz sorusuna ahan da bunun gibi cevabımdır efendim. İlk albümle üç aşağı beş yukarı aynı seviyeyi böylece yakalayabiliyor grup. Bir de sürpriz bir şeyler duydum. Grup yeniden mi toparlanıyor ki ne?

http://luxocculta.bandcamp.com/

Avangarttlığı abartıp metal dışı bir kulvara yönlendirdikleri bu yeni şarkıları bana pek sinmedi doğrusunu söylemek gerekirse.

8,50-/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder