Zamanında grubun en sevdiğim sözkonusu albümü grubun diskografisinde de çok ayrıksı bir yerde duruyor. Parçalar hayli atmosferik, doomdan gotik musikiye değişik alttürlerden besleniyorlar, fakat bu etki hem az hem de ayrı bir hüviyete büründürecek kadar belirgin ki albümü lezzetli bir hale getiriyor. Bununla birlikte baskın soundun klasik black'den pek de fazla uzaklaşmadığı da aşikar. Gel gör ki, köprülerin altından nice sular geçiyor, post-black metal çıkıyor, tür metaformoz geçiriyor, avangartlaştıkça avangartlaşıyor. Bu gelişmeler ışığında hoşlanmışlığım dereke dereke eriyor, erozyona uğruyor ki aslı mümkün değil. Lakin Materialized In Stone her daim favori parçam olmuştur, sadece bu albümde değil tüm grubun eserlerinde. Ayrıca atalarımızı kazıklarda katleden Kont Dracul'a adanan şarkı ile yağmura bağlayan kapanış parçası da gayet keyifli. Eski günler hatrına biraz torpil geçmiyor değilim.
8,0--/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder