Demosu ile dikkat çeken grubun bu çıkış albümü özellikle melodik death severler arsaında bir süredir büyük bir beklenti yaratmıştı. Süresi demodan uzun olmasından dolayı soundlarını daha derli toplu sergileme imkanına bağlı olarak icra ettikleri türün melodik death'in ötesinde bir yere konuşlandığını görmek daha doğrusu duymak mümkün. Bir kere yapılan müzik tam anlamıyla arada bir avangard sınırına uğrayan bir progresif metal. Atağa geçen bateri veya diğerlerini kıskançlıktan çatlatacak kadar kaliteli (ya da benim tercih ettiğim bir brütal vokal diyelim, mütevazi olsun) vokal sebebiyle black metal. Değişken tempolar, polifonik ritimler, temiz brütal vokal reveransı, egzotik doğuya özgü melodiler, keman başta olmak üzere (kaliteli bir keman solosunu bir metal albümünde duymak büyük bir şans, gotikler! siz hele bir kenarda bekleyin!) farklı enstrümanlar, albümün baştacı hürrem sultanı tam radyoluk As Icicles Fall'da somutlanan ele avuca sığmayan alternatif metal soundu, anlat anlat bitmiyor yafu. Her bi şeye 1 saat 10 dakika içinde el atmışlar yani. Haaaaaa işte! Tam burada problemler oluşmaya başlıyor. Bazı anlar bu kadar öğeyi aynı tencerede karıştırmaya çalışırlarken kontrolün ellerinden kaçtığını hissediyorsunuz. Kontrolü genelde yakaladıklarında sımsıkı bir şekilde çaldıkları gibi dinleyenleri de yerlerine mıhlayabiliyor. Ancak ilginçtir, komplex ve sert bir sound ile örülü albümler dinledikçe açılır, kabak çiçeği misali, bir keşif yolculuğu gibimdir. Burada tersini tecrübe ettim. Dinledikçe etkisi alına alan büyü gitti giderekten sönümlendi.
8,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder