Beyaz rapçiler sözkonusu olduğunda isimleri genelde unutulan Beastie Boys aslında rock öğelerini de türe yedirerek farklı bir sentez elde etmişlerdi. İşin içinde rock olursa ister istemez sert, tepki dolu ve kızgın bir tavır beklemeniz mantık dahilinde. Ama burada özellikle funk öğelerinin de başarıyla kullanılması sonucu bugün de türü geliştirip kısa bir süre içinde de dejenere ederek popülerleşmesine ve bence çığlıklar içinde can çekişmesine sebep olan parti/kulüp hip hop'ının babası olduklarını kanıtlıyorlar. O zamanlar gerçekten daha güzel daha doğrusu daha samimi bir gösterge bu. Ve daha grubun ilk albümü. 3 adet tenorün vokali , özellikle daha masküler MCA'yi (ki yakın bir dönemde genç yaşında kaybetmiş durumdayız) bir miktar kenarda tutarsak gayet genç ve çiğ tınlıyor. Böylece Eminem'i de hatırlamış oluyoruz. Bunun yanısıra yapmak istediklerini tam da ortaya koyduklarına şüphe yok. Albümün hiti gençlik marşı ayarında Fight For Your Your Right olmakla birlikte eğlence dozajı yüksek bir Girls, bir Brass Monkey, Ali Baba'lı Rhymin & Stealin de enfes parçalar. Zaten konu hip-hop/rap olunca ben biraz daha hereketli ve eğlenceli olanları dikkate alabiliyor, tabir-i caizse katlanabilir buluyorum.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder