Vokalde Paul Di Anno'nun bluesy kirlilik kattığı grubun ilk albümü henüz oturmamış kadrosunun yanısıra oturmamış soundu ile de dikkat çekiyor. Bir yandan gayet gayet 70'ler metali diğer yandan NWOBHM'in öncül besteleri yanyana yer alıyor. Aslında bu sayede kolay dinlenilir bir albüm ortaya çıkmakla beraber akılda 80'lerin şarkıları kalıyor. Prowler ve progresif Phantom of the Opera gibi. Grubun fanı olmadığını daha önceden söylemiştim. Bu yüzden bakire severlikten sıyrılıp objektif bir değerlendirme yapabiliyorum sanırım.
Konserde ordayız? Nerde? Eee, henüz belli değil galiba..
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder